Geschil- en conflictoplossing door de civiele rechter en de rol van advocaten

Zaken die bij een advocaat terechtkomen, variëren van loutere juridische vragen zonder enig onderliggend conflict tot hardnekkige conflicten die zich (blijven) uiten in juridificeerbare geschillen en alles er tussenin. Advocaten denken meestal primair in termen van juridische kansen en risico’s en kijken ook vanuit die invalshoek naar geschillen. Daartoe zijn zij opgeleid en daarom zullen cliënten zich tot een advocaat wenden. De aandacht voor conflictoplossing naast juridische geschilbeslechting is de laatste decennia toegenomen, zeker in de civiele rechtspraak. De rechter is allengs actiever geworden in het doen van schikkingsinterventies. Een grote meerderheid van rechters in civiele zaken vindt bovendien dat de oplossing van het onderliggende conflict tussen partijen bij de rechterstaak hoort. Een grote minderheid van de rechters vindt dit zelfs een kerntaak. In deze bijdrage ga ik in op de rol van de advocaat tegen de achtergrond van deze verander(en)de taakopvatting van de civiele rechter en op de vraag of gedragsregel 5 en de toelichting erop in voldoende mate aansluiten bij die rol.