Uitleg van de opzetclausule in de AVP: het gaat niet om slachtofferbescherming maar om daderbescherming

Auteur bespreekt het arrest HR 13 april 2018, ECLI:NL:HR:2018:601, NJ 2018/463 over de uitleg en toepassing van de opzetclausule in de aansprakelijkheidsverzekering voor particulieren (AVP). Bij de uitleg betrekt de Hoge Raad de Toelichting van het Verbond van Verzekeraars uit 2000 op deze zogenoemde nieuwe opzetclausule. Daardoor wordt in ieder geval een einde gemaakt aan de soms al te letterlijke uitleg en toepassing van de opzetclausule door verzekeraars. Het arrest is kritisch ontvangen maar auteur is minder negatief. Het arrest laat er immers weinig twijfel over bestaan dat bij culpoze delicten, sterk verminderde toerekeningsvatbaarheid of andere uitzonderlijke omstandigheden (zoals extreme gevolgen) er wel gewoon dekking is omdat in dat geval gecorrigeerd moet worden op grond van de bijzondere omstandigheden van het geval, in het licht van de strekking en de maatschappelijke betekenis van de AVP. De auteur benadrukt dat voor de dekkingsvraag slachtofferbescherming geen onderscheidend criterium is. Maatgevend is slechts of het redelijk is om de dader te beschermen door dekking te verlenen onder de AVP voor de tegen de verzekerde dader ingestelde schadeclaim.