De niet-authentieke aanrijding als onverzekerd evenement

In de praktijk komt het regelmatig voor dat discussie ontstaat tussen de verzekeraar en de verzekerde of tussen de verzekeraar en een derde-claimant over de authenticiteit van een aanrijding. Normaal gesproken gaat een verzekeraar ervan uit dat als zich een aanrijding heeft voorgedaan deze authentiek is. Er kunnen echter omstandigheden spelen op basis waarvan de verzekeraar gaat twijfelen aan de authenticiteit van de aanrijding, of op basis waarvan zij zelfs meent dat de aanrijding in scène is gezet. De verzekeraar spreekt dan wel over een ‘niet-authentieke aanrijding’ of over een ‘geënsceneerde aanrijding’. Van de aanrijdingen waarvan de authenticiteit in twijfel wordt getrokken en de (bewijsrechtelijke) vragen die daarbij rijzen, wil dit artikel een beeld geven.

Allereerst bespreek ik wat onder voornoemde begrippen moet worden verstaan. Vervolgens bespreek ik welke bewijslastverdeling moet worden gehanteerd als de verzekeraar zich jegens de verzekerde respectievelijk de derde-claimant beroept op het feit dat de aanrijding niet authentiek is dan wel dat sprake is van een geënsceneerde aanrijding.