De bindendadviesprocedure: eis in de hoofdzaak na beslag?

Er bestaat sinds geruime tijd onduidelijkheid over de vraag welke procedures als eis in de hoofdzaak na conservatoir beslag hebben te gelden. Vervolgens is in de rechtspraak in een aantal gevallen duidelijkheid geschapen. Met betrekking tot de voorwaarden, en zo ja, onder welke een bindendadviesprocedure kan worden aangemerkt als eis in de hoofdzaak bleef onduidelijkheid bestaan. In de literatuur zijn hieromtrent verschillende standpunten ingenomen. Recentelijk heeft het Gerechtshof Amsterdam zich uitgelaten over de vraag of een bindendadviesprocedure dient te worden aangemerkt als eis in de hoofdzaak als bedoeld in art. 700 lid 3 Rv. Deze beslissing vormt voor de auteur aanleiding (nogmaals) stil te staan bij de vraag onder welke voorwaarden een procedure kan worden aangemerkt als het instellen van een eis in de hoofdzaak. Voldoet een bindendadviesprocedure aan die voorwaarden?